ΒΔΕΛΥΡΙΑ

	Δὲν εἶναι δύσκολον 1 νὰ δώσῃ κανεὶς ὁρισμὸν τῆς βδελυρίας· εἶναι δηλ. ἀστεϊσμὸς βωμολόχος καὶ ἀξιοκατάκριτος. Ἰδοὺ δὲ τί λογῆς ἄνθρωπος εἶναι ὁ βδελυρός. Ὅταν συναντήσῃ γυναῖκας ἐλευθέρας (κυρίας), ἠμπορεῖ νὰ σηκώσῃ τὸ φόρεμα του καὶ νὰ δείξη τὰ ἀπόκρυφα μέλη του. — Εἰς τὸ θέατρον χειροκροτεῖ, ὅταν οἱ ἄλλοι παύσουν καὶ σφυρίζει τοὺς ἠθοποιοὺς τοὺς ὁποίους ἀγαπᾷ τὸ πλῆθος καὶ μέσα εἰς τὴν γενικὴν σιωπὴν τῶν θεατῶν σηκώνει ὑψηλὰ τὸ κεφάλι καὶ ἐρεύγεται δυνατά, διὰ νὰ κάμῃ τοὺς παρακαθημένους νὰ γυρίσουν νὰ τὸν ἴδουν· — ὅταν ὑπάρχῃ πλῆθος εἰς τὴν ἀγοράν, πλησιάζει τὰ μέρη ὅπου πωλοῦνται καρύδια 2 ἢ μύρτα καὶ ἀφοῦ σταματήσῃ τρωγαλίζει μερικὰ ἀπὸ αὐτά, ἐνῷ συγχρόνως ὁμιλεῖ εἰς τὸν πωλητήν. — Ἂν περνᾷ κανεὶς ὄχι γνωστός του, τὸν καλεῖ μὲ τὸ ὄνομά του. — Ἂν βλέπῃ ὅτι μερικοὶ βιάζονται, τοὺς λέγει νὰ περιμένουν.-Πλησιάζει καὶ συγχαίρει ἄνθρωπον, ποὺ ἔχασε μεγάλην δίκην καὶ φεύγει ἀπὸ τὸ δικαστήριον. — Ὀψωνίζει ὁ ἴδιος 3 καὶ μισθώνει αὐλητρίδας, 4 δείχνει τὰς προμηθείας εἰς ὅσους συναντᾷ καὶ τοὺς προσκαλεῖ εἰς τὸ τραπέζι 5.— Σταματᾷ ἐμπρὸς εἰς κουρεῖον ἢ μυροπωλεῖον 6 καὶ διηγεῖται ὅτι ἔχει σκοπὸν νὰ κάμῃ εὐωχίαν μὲ τοὺς φίλους του . . . ............................................................
	1. Ἡ ἀρχὴ τοῦ ὁρισμοῦ τούτου εἶναι ἀσυνήθης· τοῦτο δεικνύει ὅτι ἔγινε εἰς αὐτὸν κάποια διασκευή. Ἡ λέξις βδελυρία ἔχει ἐδῶ περιωρισμένην σημασίαν· βδελυρὸς κατὰ τὸν Θεόφραστον εἶναι ἐκεῖνος ποὺ δὲν λαμβάνει ὑπ’ ὅψιν ἂν οἱ λόγοι ἢ αἱ πράξεις του εἶναι ἀπρεπεῖς· ἑπομένως ἀναιδής, βωμολόχος, σιχαμμένος.        2. Μὲ τὴν λέξιν κάρυα ὠνόμαζον οἱ Ἀττικοὶ ὅλους τοὺς καρποὺς μὲ κέλυφος (κάστανα, ἀμύγδαλα κλ).        3. Ἐθεωρεῖτο ἀπρεπὲς νὰ μεταφέρη ὁ ίδιος ὁ ἀγοραστης τὰ ὀψώνια ἀπὸ τὴν ἀγορὰν εἰς τὸ σπίτι του· τοῦτο ἐξετέλουν οἱ δοῦλοι ἢ ἰδιαίτεροι ὑπηρέται τῆς ἀγορᾶς, οἱ ὁποῖοι ἐλέγοντο προὔνεικοι (πρὸ καὶ ἤνεικα=ἤνεγκα).        4. Αἱ αὐλητρίδες ἦσαν ἀπαραίτητοι εἰς τὰ συμπόσια διὰ τὰς σπονδὰς καὶ τὸν παιᾶνα, τὸν ὁποῖον συνώδευον μὲ τὸν αὐλόν των· ἐκτὸς τῆς μουσικῆς μετήρχοντο καὶ τὸ ἐπάγγελμα τῶν ἑταιρῶν.        5. Ἐννοεῖται ὅτι ἡ πρόσκλησις γίνεται εἰρωνικῶς.        6. Τὰ κουρεῖα καὶ μυροπωλεῖα ἦσαν μέρη, ὅπου ἐσύχναζον οἱ ἄνεργοι, ὅπως συμβαίνει σήμερον εἰς τὰ καφενεῖα. Ἐκεῖ συνεζήτουν περὶ διαφόρων ζητημάτων διὰ τοῦτο ὁ Θεόφραστος “ἄοινα συμπόσια παίζων ἐκάλει τὰ κουρεῖα διὰ τὴν λαλιὰν τῶν προσκαθιζόντων” Θεοφρ. ἀποσπ. ἐκδ. Wimmer LXVI σ. 182.